Pobierz aplikację
Miejsca warte odwiedzenia i historie godne poznania
W samym Koronowie przy ulicy Kolejowej obejrzeć można tereny cmentarza żydowskiego z zachowanymi macewami. Kirkut, czyli cmentarz żydowski zwykle był sytuowany poza zwartą zabudową na zboczu wzniesienia. W Koronowie został założony w pierwszej połowie XIX wieku. Teren był ogrodzony, jednakże w chwili obecnej część muru jest zniszczona. Zachowało się około 30 macew dwujęzycznych. Z jednej strony są napisy w języku żydowskim, z drugiej strony w języku niemieckim.
zdjęcie: Hanna Kulągowska-Puzio
Dworek wzniesiony w 1933 roku wg projektu Leona Wyczółkowskiego i K. Sulisławskiego na miejscu podarowanego malarzowi w roku 1922 dworku drewnianego,na którym wzorowany był nowy projekt. Stanowił miejsce zamieszkania artysty przez wiele lat i bazę wypadową w rejon Pomorza, zwłaszcza Borów Tucholskich. Artysta zmarł 27 grudnia 1936 r. i pochowany został zgodnie z Jego ostatnią wolą w pobliżu ukochanego Gościeradza - na cmentarzu wiejskim w pobliskim Wtelnie. Park dworski o powierzchni 1,58 ha założony w XIX wieku.
Już w latach 1929 – 1932 opracowano wstępny projekt hydroenergetyczny i geologiczny, mający na celu spiętrzenie wód rzeki Brdy. Czas jednak był łaskawy dla rzeki i musiało upłynąć jeszcze prawie 30 lat, nim stary, przedwojenny projekt (po licznych modernizacjach) przegrodził w 1960 roku burzliwe koryto Brdy w Koronowie- Pieczyskach. Cała realizacja budowy Zalewu odbywała się w latach 1956-61. Dzięki temu ludzie otrzymali potrzebną energię z hydroelektrowni, a rzeka wystąpiła z brzegów, pochłaniając okoliczne jeziora i strugi, rozlewając w gigantyczną toń, którą ludzie nazwali Zalewem Koronowskim.
Akwen ten obejmuje obszar ok. 1600 ha, ma kształt wydłużony, jego długość wynosi 36 km, a maksymalna głębokość to przeszło 20 m. Wokół niego rozciągają się: na zachodzie Pojezierze Krajeńskie, na północy Bory Tucholskie, na wschodzie Wysoczyzna Świecka, a na południu Kotlina Toruńsko-Bydgoska. Wobec daleko zaawansowanych procesów przyrodniczej i krajobrazowej symbiozy Zalewu z otaczającym go środowiskiem, po przeszło czterdziestu latach jego istnienia, można go uznać za najbardziej atrakcyjny rekreacyjnie akwen na południowym skraju polskich pojezierzy, w centrum między pojeziernymi krainami Mazur i Pojezierza Pomorskiego. Na uroki tego obszaru wpływa głównie rzeźba doliny Brdy, składająca się z rynien jeziornych, będących efektem wytopienia się brył martwego lodu, a także otoczenie zbiornika przez kompleksy leśne. Zalew Koronowski leży w obrębie Obszaru Chronionego Krajobrazu, łączącego się na północy ze strefą ochronną Tucholskiego Parku Krajobrazowego, na zachodzie z obszarami chronionego krajobrazu dolin rzek Kamionki i Sępolenki, a na południowym zachodzie rynny jezior byszewskich. To wszystko sprawia, że Zalew i jego okolice są rajem dla uprawiających turystykę wodną, pieszą i rowerową. Są także rajem dla wędkarzy, myśliwych, ichtiologów, ornitologów, etymologów, a także grzybiarzy czy fotografów. Przede wszystkim jednak Zalew Koronowski jest doskonałym akwenem do uprawiania żeglarstwa, a przy jego brzegach usytuowanych jest wiele przystani i ośrodków wczasowych. Co roku organizowane są liczne regaty (również o randze ogólnopolskiej), rejsy i kursy żeglarskie. Najbardziej znane miejscowości wypoczynkowe nad Zalewem to: Koronowo- Pieczyska, Samociążek, Koronowo-Srebrnica, Koronowo-Romanowo, Krówka Leśna, Sokole-Kuźnica, Wielonek.